GÜVERCİNLER HAKKINDA HERŞEY

17 günde yumurtadan çıkan güvercin yavruları, ilk hafta gözleri kapalı ve hav tüyleri ile kaplıdırlar. Hav tüylerinin sıklığı ve uzunluğu ırklara ve renklere göre farklılık gösterir. Yavrular ilk günlerde ana ve babanın kursağından salgılanan ve “güvercin sütü” yada “kursak sütü” (halk dilinde maya) adı verilen proteince zengin bir besin maddesi ile beslenirler. İlk haftadan sonra bu süt yerini yavaş yavaş ana ve babanın kursağında ıslatılmış dane yeme bırakır. Özellikle bu dönemde yemin karışık muhabbet kuşu yemi ile takviye edilmesinin yavruların gelişmesine olumlu katkısı vardır. Yavru döneminde anaçlar sabah ve akşam olmak üzere günde iki öğün yemlenmelidirler. Yavru bulunmadığı döneme nazaran yemleme süresinin uzatılmasına dikkat edilmelidir. Zira ebeveyn kuşlar önce yavruları sonra da kendilerini yeterince besleyebilmelidirler. Eğer yemleme süresi kısa olursa yavruya verilen yemde bir süre sonra azalmakta, yavruların gelişmesi yavaşlamaktadır. Eğer mümkünse çok sıcak günlerde öğle vakti de çok az miktarda yemleme yapılarak, yem ile birlikte yavrulara su verilmesi sağlanmalıdır. Yavrulu anaçların önünde sürekli yem olması ilk günlerde bir sorun teşkil etmese de bir süre sonra yavrular doyduklarından dolayı ana ve babalarından yem istememektedirler. Yavru tarafından yemlenme isteği yeterince güçlü olmazsa bir süre sonra ana ve babaların da yemleme isteği azalmaktadır. Yavruya bakma güdüsünü ayakta tutabilmek için iki kez yemleme ile yavruların yemlenme isteklerinin her zaman güçlü kalması sağlanmalıdır.

Birinci haftadan itibaren tüylenme yavaş yavaş başlar. Bu günlerde yavrular künyelenmelidirler. Eğer yavruları 7 günlük yaşta künyelemezseniz künyelerin ayaklara geçmesi çok zorlaşmaktadır. Mümkünse 15 günlük yavruların yanına, yuvalıklara yem konmalıdır. Eğer bu mümkün değilse 21 günlük yavrular yere bırakılmalı, böylece yemlenirken ana ve babalarını görmeleri sağlanmalıdır. Bu şekilde yavrular çok kısa süre sonra yem yiyebilmektedir. Yavrular yere bırakıldıklarında yuvalıklara ulaşamayacak kadar küçük olmalıdırlar, yada yuvalıklar yerden yeterince yükseklikte bulunmalıdır. Aksi takdirde yavrular yabancı çiftlerin yuvalığına girmekte ve yuvalık sahipleri tarafından gagalanmakta, dövülmektedirler. Yavrular 28 günlük yaşta yem yiyebilmeliler ve ebeveynlerinden ayrılmalıdırlar. Yeme düşen yavruların önünde ilk hafta sürekli yem bulunmalıdır. Bu dönemde yavrular gözlenerek, hepsinin su içip yem yediklerinden emin olunmalıdır. Yavrular genellikle yem yemeye su içmeden daha önce başlamaktadır. Suyu bulamayan yavruların gagaları ara sıra suluğa sokularak içmeleri sağlanmalıdır. Bir süre sonra tüm yavruların yem yedikleri ve su içtikleri görülecektir. Bundan sonra yavrularınızın uçurma ve alıştırma antrenmanlarına geçebilirsiniz

Sevgili Yetiştiriciler, hepimizin ortak merakı olan güvercin
yetiştiriciliğinin, güvercin sağlığı bakımından da  temelini
oluşturan, olmazsa olmaz şeklinde de değerlendirebileceğimiz ana
kuralları vardır. Uygulanması gereken kurallar nelerdir kısaca
açıklayarak başlayalım;
1. Mutlaka
standartlara uygun kümes veya kümesler.
2. Temizlik ve hijyen
3. Sağlıklı damızlık
4. Finansman
5. Zaman
6. Sportmenlik

1.Kümes
Kümes deyince aklımıza gelen konu; güvercinlerimizin rahat edebileceği,
sağlık koşullarına uygun ,yaşamları süresince barınabilecekleri güvercin
evlerinden söz ediyorum. Kümesleri, bahçe kümesleri ,tavan arası
kümesleri ve teras kümesleri olarak sınıflandırabiliriz. Kümeslerimizin
cephesini , şayet şeçeneğimiz varsa rüzgarın daha ılık estiği, sabah
güneşini ve gün boyu güneş ışınlarını alabilen doğu veya güney doğu
yönlerine kurarsak kuşlarımızın güneş ışınlarından azami derecede
faydalanmalarını sağlarız. Böylece sabahın erken saatlerinde kümesin
içersindeki
havanında ılıklaşmasını sağlarız. Kümeslerin çok lüks olması önemli
değildir ancak ihtiyaçlara cevap vermesi çok önemlidir. Bahçe
kümeslerini ve terasta inşa edeceğimiz kümesleri yerden 45cm gibi
yüksekliğe kaldırırsak, kümesin altında oluşacak hava sirkülasyonu
sayesinde kümes tabanının daima kuru kalmasını sağlarız. İyi bir kümeste
dikkat edilmesi gereken en önemli husus kümesin tabanının sürekli olarak
kuru kalmasını sağlayan ve kuşlarımızda  üst solunum problemleri
yaratmayan havalandırma sistemlerinin bulunmasıdır. Bunun için belli
zaman dilimlerinde devreye sokacağımız (kuşları yemleme zamanı gibi )
elektrikle çalışan havalandırma sistemlerini tercih edebileceğimiz gibi
doğal havalandırma sistemlerini de oluşturabiliriz. Burada dikkat
edilmesi gereken en önemli husus kümes içersinde kuşlarımızı cereyana
maruz bırakmamaktır. Bu nedenle kümeslerde tek cepheden, tercihen
kümeslerin ön yüzünde alttan açılacak havalandırma delikleri ile kümesin
içersine temiz hava girmesini sağlarız. Tavandan açacağımız havalandırma
bacaları ile de kümesteki istenmeyen kötü hava ve kokuların dışarıya
çıkmasını sağlarız. Böylece kuşlarımızı hava akımlarına (cereyan) maruz
bırakmaksızın kümeslerimizin hava sirkülasyonunu sağlarız.

Ayrıca kümeslerde kuşlarımızın yuva ölçülerini ve şekillerini belli
standartlara göre dizayn edersek hem kuşlarımız rahat eder hem de yuva
temizliğinde bizler rahat ederiz. Standartlara uygun yuvadan kastım; bir
çift kuşun yaşamlarını sürdürebileceği, rahatlıkla eşleşip yavrularını
büyütebilecekleri, kolay temizlenebilmesi için altında tercihen yuva
ızgarası olan, içersinde 2 adet yumurtalık konulabilen, önleri
gerektiğinde kapatılabilmesi için yuva önü bulunan, yetiştirdiğimiz
kuşların fiziki yapılarına uygun ölçülerdeki yuvaları kastediyorum. Bu
yuvaların ölçüleri kişisel olarak değisse de, normal ölçüler 40x60x40
veya 40X70X40 gibidir. Konuyu biraz açmak gerekirse ideal bir yuva 40 cm
<derinlik,
60 cm genişlik, 40 cm yüksekliktedir. Bu standartlara sahip bir yuvada
bir çift kuş, konulacak 2 adet yumurtalık sayesinde aynı anda bir çift
yavru büyütürken, bir çiftte yumurtaya yatabilir. Yuva önleri sayesinde
ise kuşlarımızı yuva içersine kapatıp, burada eşleştirerek, yemini ve
suyunu burada vererek&nbsp; doğacak yavruların istediğimiz çiftlere ait
olduğundan emin olabiliriz. Ayrıca yuva önlerine takacağımız mamalıklara
yem koyarak, hem yavruya bakan çiftlere yardımcı olabiliriz, hem de
yavruların ebeveyinlerine bakarak çabucak yem yemeyi öğrenmelerini
sağlarız. Yuva altı ızgaraları ise kuşlarımızın dışkılarıyla temasını
kestiği için yemin dışkı ile bulaşması sonucu oluşabilecek olan
enfeksiyonların önlenmesinde rol oynayan çok önemli faktörlerden
biridir. Ayrıca haftada bir kez bu ızgaraları kaldırmak suretiyle
yuvalıkları kolayca temizleyebiliriz

Kümeslerimizin tabanlarını günlük olarak temizlemiyorsak yere
koyacağımız taban ızgaraları sayesinde kuşlarımızın dışkıları ile
temasını keseriz. Kuşlar yerdeki dışkılara basmadığı için, bu dışkılar
daha kısa sürede kuruyup, temizlik aşamasında ise daha kolay
temizlenebilecektir. Kümeslerde kuşlarımızın suluklarını yerden takriben
50cm yükseklikteki sehpaların üstüne yerleştirirsek, içeride uçuşan
tozların sulukları kirletmesini belli oranda önlemiş oluruz.
Kuşlarımızın mutlaka hergün sularını değiştirip tazeleyelim. Böylece
uzun süre suluklarda bayat su kalmayacağından suyun bakteri üretmesini
de belli oranda önlemiş oluruz. Günlük verdiğimiz suyu direk çeşme suyu
yerine, içersine bir miktar su dezenfektasyonu ilave ederek verirsek,
sudan geçmesi muhtemel olan bazı enfeksiyonları önlemiş oluruz. Ayrıca
kuşlarımıza yemlerini mutlaka temizlenip dezenfekte edilmiş bir zeminde
veya yemliklerde vermeliyiz. Sanırım hiç kimse tuvalette yemeğini&nbsp;
yemek istemez. Öyleyse bizlerde kuşlarımıza yemlerini özenle hazırlanmış
yemliklerinde sunalım.Alacağımız bu basit tedbirlerle kuşlarımızın
sağlıklı kalmalarını sağlamış oluruz

2.Temizlik ve
Hijyen ;
Temizlik ve hijyenik koşullar hastalıkların kolayca yayılmasını
önleyeceğinden, mutlaka uygulanması gereken önemli tedbirlerdir.
Haftalık yapacağımız kümes temizliği, yerleri, yuvaları, yumurtalıkları,
tünekleri ve kümeste kullanılan her türlü ekipmanı
kapsamalıdır. Kümes temizliği birkaç aşamalıdır. Birinci aşamada
kümesteki her yer ve ekipmanlar (yemlik, suluk vs ) temizlenmelidir. Bu
periyotta mümkünse elektrik süpürgesi ile kümesteki her yerin küçük
tozları alınır. İkinci periyotta ise bir kova içersine konulan bir
miktar dezenfektasyon ilacı karıştırılmış ılık su ile bütün yüzeyler
silinmek suretiyle, mikropların barınmasına uygun ortam yaratabilecek
olan tozlar silinip temizlenir. Son olarak ta dezenfektasyon pompası ile
püskürmek suretiyle kümesteki el girmeyen yerlerde dahil olmak üzere her
yer dezenfekte edilir. Bu işleme alternatif olarak pürmüz ile yakmayı da
deneyebilirsiniz.
Unutmamak gerekir ki yakma metodu da mikropların imha edilmesinde çok
etkilidir. Ancak çok dikkatli olunmasını tavsiye ederim. Zira yangın
çıkarabilirsiniz veya kendinize zarar verebilirsiniz

3.Sağlıklı damızlık
Damızlık seçimimizi yaparken, kuşun gözle görülebilen ve aranılan
vasıfları dışında ,sağlık barometrelerinin de dikkate alınması
gerektiğini düşünüyorum. Zira sağlıklı yavrular ancak sağlıklı
damızlıklardan gelir. Dikkat edilecek olursa doğada sadece en sağlıklı
ve en güçlü hayvanlar hayatta kalır ve onlar sürünün damızlığını
oluşturur. Bizlerde tabiata fazla aykırı davranmamalıyız. Çok çabuk
hastalanan bir damızlık kuşun yavruları da aynı olacaktır.Fakat
sağlıklı, her türlü koşullarda hayatta kalmayı başarabilen ve
hastalıklara karşı ilaç kullanmaksızın direnç gösterebilen bir damızlık,
daima dayanıklı bir soyun atası olacaktır. Bilemiyorum bizler belki de
posta güvercini yetiştiricisi olduğumuz için ve bu kuşlar sportif amaçlı
yetiştirildiklerinden bu konuda çok hassasiyet gösterebiliriz. Ancak
başka ırkları da yetiştirmiş olsaydım, aynı düşüncelerle hareket
ederdim

4.Finansman >
Kuş bakımı sanıldığı kadar çok basit ve ucuz olmayıp, mutlaka belli
oranda finansmana ihtiyaç duyulmaktadır. Bunları belirtmemdeki neden
şayet yeni bir arkadaşımız bu hobiye merak salarsa, kendini nelerin
beklediğini bilmesi içindir. Bu harcamaları kısaca özetlemek gerekirse;
başlangıçta kuş edinebilmek için bir miktar harcama yapılır. Daha sonra
kuşun olağan harcamaları vardır.Yem, ilaç, aşı, vitamin, yem katkıları
vs. gibi. Form ve Performans ırklarını besleyen arkadaşların harcamaları
aşağı yukarı bunlarla biterken, Posta güvercinleri ile uğraşanları daha
farklı harcamalar da
beklemektedir. Örneğin yarışları tertipleyen organizatörlere yaptıkları
harcamalardan dolayı ödenen kuş başı ücret, ayrıca kuşları yarışlara
hazırlamak için kişisel arabalarınızla veya yarış arabasıyla
yaptıracağınız antrenmanlara harcanan paralar vs. Yaklaşık 80 –100 adet
posta güvercini besleyip yarıştıran bir kümesin senelik harcamaları
ortalama 1000 $ civarındadır.Bu bakımdan posta güvercini ile profesyonel
anlamda uğraşmayı düşünen yeni arkadaşların işin bu yönünü de göz önünde
bulundurmalarını tavsiye ederim

5.Zaman
Hangi ırkları yetiştiriyorsanız yetiştirin, mutlaka bakımı için belirli
bir zamana ihtiyaç vardır. Bu zaman diliminde eğer hava müsaitse
kuşlarımızı mutlaka dışarı çıkarıp havalandırmalıyız. Bütün günü
kümeslerde kapalı olarak geçiren kuşların bu özgürlüğe herşeyden fazla
ihtiyacı olduğunu unutmayalım. Şayet posta güvercini yetiştiricisi ve
yarışçısı iseniz size günde en az iki saat gerekiyor demektir. Sabahları
1 saat, akşamları da bir saat olmak üzere günde iki saat uçurtmak
gerekiyor. Başka türlü bu GÖKYÜZÜ SAVAŞÇILARINI formda tutamazsınız.

6.Sportmenlik
Her türlü yarış müsabakalarında olduğu gibi güvercin sporunda da
yetiştiricinin diğer yetiştiricilere karşı sportmence davranması
gerektiğine inanıyorum.Yetiştirici herşeyden
önce başkalarının haklarına
saygı gösteren, bilgi birikimini paylaşan, dürüst, birlikte aynı hobiyi
paylaşan kişilerinde hobilerini yapmalarına imkan tanıyan, başkalarına
ait kuşları yakaladığında, mümkünse sahibine iade etmeyi prensip edinmiş
ve elindeki ile yetinmeyi bilen bir yapıya sahip olmalıdır. Bunun
gerçekleştirilebilmesi içinde mutlaka her

yetiştirdiğimiz kuşumuza yıl
ve isim markası takılmalıdır. Kuş alımlarında kuş sahibi, sattığı kuşla
beraber kuşun markasının karşılığı olan kartını veya pedigresini vererek
bir anlamda alıcıya kuşun nüfus kağıdına sahip olma imkanı tanımış olur.
Sanırım bu tarzda uygulamalar ile hepimizin korkulu rüyası olan kuş
HIRSIZLIĞININDA önüne belirli oranda geçmiş oluruz. Güvercin
yetiştirmenin bir AMAÇ değil, bizleri birbirleriyle tanıştıran ve
kaynaştıran bir ARAÇ olduğu düşüncesinin, hepimizin bu olaya bakış
açısını değiştireceğini tahmin ediyorum. Ayrıca hasta kuşunu bir başka
yetiştiriciye satmanın da gittiği yerde doğuracağı sonuçlar açısından
son derece sportmenlik dışı bir davranış biçimi olduğunu ifade
etmeliyim. Şayet kümesimizde herhangi bir hastalık varsa, bunu
çevremizdeki kümeslerin sahiplerine bildirip tedbir almalarını
sağlamakta herşeyden önce bir insanlık ve sportmenlik görevidir.